Eind december 2009 belde Eric, mijn oude jeugdvriend, me op of ik hem en zijn gezin wilde fotograferen in mijn ‘studio’. Zijn vrouw was bijna jarig en het idee was dat zij een mooi gezinsportret voor aan de muur zou krijgen. Bescheiden als ik (meestal) ben legde ik uit dat ik nog niet veel ervaring had met het shooten met vier mensen in mijn veel te kleine huiskamer-studio, maar dat ik het zeker wilde proberen als zij wat geduld zouden kunnen opbrengen. Zo gezegd, zo gedaan…
Het viertal kwam in spijkerbroek en witte blouse bij mij aan, en aangezien ik met kleine flitsers – zonder modelleerlicht – werkte plus een zwarte achtergrond had opgehangen hadden ze nog niet zoveel vertrouwen in een goede afloop. Gelukkig kon ik hen al snel gerust stellen met de eerste testfoto’s: gekleurde gels op de flitsers zorgden voor een mooie achtergrond, en de hoofdflitsers met paraplu en beauty dish belichtten hun gezichten prima. Zo kon een lange shoot met veel experimenteren en vooral over elkaar klauteren beginnen (want probeer maar eens vier mensen volledig te fotograferen op een vierkante meter…).
Naast een aantal leuke gezinsfoto’s mocht ik gelukkig ook individuele portretten van iedereen maken, dit is toch mijn specialiteit en hierin kon ik een hogere kwaliteit halen omdat mijn studio daarop afgestemd was. Eén van die portretten, van de oudste dochter Mariska, heb ik bij dit artikel geplaatst omdat het zo’n rust uitstraalde. De foto was genomen met oranje achtergrond maar ik heb hem uiteindelijk toch naar zwart/wit (met een kleurtoontje erover) omgezet. De achtergrond was, door het gebruik van een groothoeklens, niet vervaagd maar omdat ik dat wel wilde heb ik dat effect achteraf in Photoshop moeten namaken.